Znajdź wiadomości na wybrany temat
Książka dnia, 1 kwietnia 2025
2025-04-01 00:00:00 | Czytania na każdy dzień | Religie
Jestem w Kościele. Przewodnik po liturgiihttps://kmt.pl/pozycja.asp?ksid=62073&tytul=jestem-w-kosciele-przewodnik-po-liturgiiMały, podręczny pomocnik dla każdego dorosłego katolika w temacie Eucharystii i liturgii. Idealna forma pomocy w prawidłowym przeżywaniu duchowym Mszy Świętej. Publikacja jasno tłumaczy gesty, słowa i symbole liturgiczne. Pozwala poznać i zrozumieć zawiłości przygotowania do Eucharystii i odkrywania w niej obecności Jezusa, wyjaśnia funkcje liturgiczne, doksologię i obrzędy Komunii Świętej.
Czytania na poniedziałek, 31 marca 2025
2025-03-31 00:00:10 | Czytania na każdy dzień | Religie
Poniedziałek IV Tygodnia Wielkiego Postu(Iz 65,17-21)Tak mówi Pan: "Oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; nie będzie się wspominać dawniejszych dziejów ani na myśl one nie przyjdą. Przeciwnie, będzie radość i wesele na zawsze z tego, co Ja stworzę; bo oto Ja uczynię z Jerozolimy wesele i z jej ludu radość. Rozweselę się z Jerozolimy i rozraduję się z jej ludu. Już się nie usłyszy w niej odgłosów płaczu ani krzyku narzekania. Nie będzie już w niej niemowlęcia, co miałoby żyć tylko kilka dni, ani starca, który by nie dopełnił swych lat; bo najmłodszy umrze jako stuletni, a nie osiągnąć stu lat, będzie znakiem klątwy. Zbudują domy i mieszkać w nich będą, zasadzą winnice i będą jedli z nich owoce".(Ps 30,2.4-6.11-12a.13b)REFREN: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeśi nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.Panie, mój Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszęi ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Panai pamiętajcie o Jego świętości.Gniew Jego trwa tylko przez chwilę,a Jego łaska przez całe życie.Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną,Panie, bądź moją pomocą.Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament;Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.Aklamacja (Ps 130,5.7)Pokładam nadzieję w Panu i w Jego słowie, u Pana bowiem jest łaska i obfite odkupienie.(J 4,43-54)Jezus odszedł z Samarii i udał się do Galilei. Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie, kiedy jednak przyszedł do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto. Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A był w Kafarnaum pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna, był on już bowiem umierający. Jezus rzekł do niego: "Jeżeli nie zobaczycie znaków i cudów, nie uwierzycie". Powiedział do Niego urzędnik królewski: "Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko".Rzekł do niego Jezus: "Idź, syn twój żyje". Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i poszedł. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zapytał ich o godzinę, kiedy poczuł się lepiej. Rzekli mu: "Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka". Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, kiedy Jezus rzekł do niego: "Syn twój żyje". I uwierzył on sam i cała jego rodzina. Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei.
Rozważanie na poniedziałek, 31 marca 2025
2025-03-31 00:00:05 | Czytania na każdy dzień | Religie
Od urzędnika do ojca Jan Ewangelista wyraźnie zaznacza, że uzdrowienie dziecka urzędnika królewskiego stanowi drugi znak uczyniony przez Jezusa. Nie używa słowa cud w odniesieniu do czynów Jezusa, bowiem Jego czyny nie mają zadziwiać, ale ukazywać inaczej niedostrzegalną rzeczywistość. Termin znak wyraża to, co jest istotą Jezusowego działania. Poprzez znaki trzeba dostrzec obecność Mesjasza pośród ludu Bożego. Pierwszy znak uczyniony przez Jezusa, zamiana wody w wino na weselu w Kanie Galilejskiej, rodzi wiarę uczniów: Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie (2, 11). Podobnie opis rozważanego uzdrowienia kończy się podsumowaniem: I uwierzył on sam i cała jego rodzina. Wiara w Jezusa jest najważniejszym celem Janowego dzieła: I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego (20, 30-31). Drogę do wiary w rozważanym tekście Jan opisuje znamiennym przejściem od urzędnika do ojca. To syn urzędnika królewskiego jest chory. Na słowa Jezusa idź, syn twój żyje odpowiedzią jest uwierzył człowiek słowu, aby w zakończeniu zapisać: poznał więc ojciec. Trzy różne określenia tej samej osoby, którymi Jan ukazuje, w jaki sposób rodzi się autentyczna wiara. Początkiem jest czysto zewnętrzne określenie pozycji społecznej. Następnie budzi się wewnętrzny, ludzki obszar potrzeby Boga, potrzeby zaufania komuś, kto może dać nadzieję w sytuacji beznadziei, by na koniec dotrzeć do sedna, w którym widzimy ojca zatroskanego o życie swego dziecka. Droga do wiary jest odkrywaniem własnej tożsamości. Człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie nauczał Jan Paweł II na Placu Zwycięstwa w Warszawie w 1979. Jan Ewangelista od pierwszych wierszy swej Ewangelii wskazuje na konieczność poznania Jezusa, aby człowiek mógł poznać prawdę o sobie samym i żył życiem wiecznym. A jakimi słowami mógłbym opisać moją drogę do wiary? Co Jezus pomaga mi zrozumieć we mnie samym? ks. Maciej Warowny
Książka dnia, 31 marca 2025
2025-03-31 00:00:00 | Czytania na każdy dzień | Religie
kardynał Grzegorz Ryś, o. Timothy Radcliffe OPBiskupi i prezbiterzy (CD-audiobook)https://kmt.pl/pozycja.asp?ksid=62072&tytul=biskupi-i-prezbiterzy-cd-audiobook)Sesja dla biskupów i prezbiterów w świetle Listu do Tytusa: o posłudze w Kościele i ustanawianiu prezbiterów, o pasterskim zarządzaniu i należytym załatwianiu spraw, o pożądanych cechach pasterzy i ich obowiązkach, o trwaniu w zdrowej nauce i prawości w czasach zamętu, o umiejętnym udzielaniu upomnień i pasterskim pozyskiwaniu opornych. Konferencje mogą być także cenną pomocą dla świeckich w pogłębionej refleksji nad relacją do Kościoła i jego pasterzy.
Czytania na niedzielę, 30 marca 2025
2025-03-30 00:00:10 | Czytania na każdy dzień | Religie
Czwarta Niedziela Wielkiego Postu(Joz 5, 9a. 10-12)Pan rzekł do Jozuego: "Dziś zrzuciłem z was hańbę egipską". Rozłożyli się obozem Izraelici w Gilgal i tam obchodzili Paschę czternastego dnia miesiąca wieczorem, na stepach Jerycha. Następnego dnia Paschy jedli z plonu tej krainy, chleby przaśne i ziarna prażone tego samego dnia. Manna ustała następnego dnia, gdy zaczęli jeść plon tej ziemi. Nie mieli już więcej Izraelici manny, lecz żywili się tego roku plonami ziemi Kanaan.(Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7)REFREN: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobryBędę błogosławił Pana po wieczne czasy,Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.Dusza moja chlubi się Panem,niech słyszą to pokorni i niech się weselą.Wysławiajcie razem ze mną Pana,wspólnie wywyższajmy Jego imię.Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchałi wyzwolił od wszelkiej trwogi.Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,oblicza wasze nie zapłoną wstydem.Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,i uwolnił od wszelkiego ucisku.(2 Kor 5, 17-21)Bracia: Jeżeli ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe. Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił nam posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem! On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.Aklamacja (Łk 15, 18)Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie".(Łk 15, 1-3.11-32)W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: "Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi". Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: "Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę. Lecz on mu odpowiedział: Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się.
