Znajdź wiadomości na wybrany temat
WCZEŚNIEJSZE WIADOMOŚCI
Czytania na wtorek, 25 marca 2025
2025-03-25 00:00:10 | Czytania na każdy dzień | Religie
Uroczystość Zwiastowania Pańskiego(Iz 7, 10-14; 8, 10c)Pan przemówił do Achaza tymi słowami: Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Otchłani, czy to wysoko w górze. Lecz Achaz odpowiedział: Nie będę prosił i nie będę wystawiał Pana na próbę. Wtedy rzekł Izajasz: Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Emmanuel, albowiem Bóg z nami.(Ps 40, 7-8a. 8b-10. 11)REFREN: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi,ale otworzyłeś mi uszy.Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę.W zwoju księgi jest o mnie napisane:Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże,a Twoje prawo mieszka w moim sercu.Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniui nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca,głosiłem Twoją wierność i pomoc.Nie taiłem Twojej łaski ani Twej wiernościprzed wielkim zgromadzeniem.(Hbr 10, 4-10)Bracia: Niemożliwe jest to, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy. Przeto Chrystus przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: "Oto idę, w zwoju księgi napisano o Mnie, abym spełniał wolę Twoją, Boże. Wyżej powiedział: Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzechy nie chciałeś, i nie podobały się Tobie, choć składa się je na podstawie Prawa. Następnie powiedział: Oto idę, abym spełniał wolę Twoją. Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.Aklamacja (J 1, 14ab)Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami, i widzieliśmy Jego chwałę.(Łk 1, 26-38)Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.
Rozważanie na wtorek, 25 marca 2025
2025-03-25 00:00:05 | Czytania na każdy dzień | Religie
Anioł Gabriel odsłania Maryi prawdę o Niej samej. Już w pozdrowieniu będącym początkiem dialogu brzmią słowa o pełni łaski, błogosławieństwie wyróżniającym Maryję spośród kobiet oraz szczególnym towarzyszeniu Pana Boga, jakiego Maryja doświadcza. Boże Słowo przekazane przez Gabriela powołuje Maryję do misji, ale jednocześnie uświadamia Jej, że jest do tego powołania przygotowywana. Zmieszanie Maryi może być owocem Jej świadomości, że oto spotyka się z posłanym samego Boga, że w obecności i słowach Gabriela to sam Bóg w jakiś sposób staje się bliski. W tradycji religijnej Izraela taka bliskość wiązała się zwykle z wyborem do szczególnej misji. Działo się tak np. przy powołaniu proroków, lub w związku z zapowiedzią wydarzeń ważnych dla Narodu. Potwierdzenie tych przypuszczeń serca Maryi przychodzi w dalszej części Gabrielowej wypowiedzi. Ktoś, kto zasiądzie na tronie Dawida i nie odda już nigdy tego królowania stanie się spełnieniem oczekiwań Izraela. Jedyną wątpliwość Maryi domagającą się wyjaśnienia zawiera pytanie o ścieżkę, na której spełni się obietnica, skoro droga naturalna pozostaje zamknięta: Nie znam męża.. Zapowiedź o nadzwyczajnym i zaangażowanym działaniu Trójcy Świętej rozwiewa wątpliwości, które mogły zaważyć na decyzji i Maryja przyjmuje misję Bożego Macierzyństwa. Przyszła Matka Boga odkrywa rozmiar łaskawości Boga i swoje uzdolnienia w momencie, w którym zostaje wezwana do szczególnej współpracy z Bożym planem Zbawienia człowieka. W miarę rozwijania się współpracy z Bogiem Maryja odczytuje coraz głębiej swoje obdarowanie do służby i otrzymuje łaskę skutecznej współpracy. Scena zwiastowania może być odczytana jako wzór powołania do zaangażowania w zbawienie człowieka, które realizuje się w każdym pokoleniu wiernych. Przygotowanie Mary do roli Bożej Rodzicielki było ciche, zaplanowane od pierwszych dni jej życia, a pełną prawdę o tym planie znał tylko Bóg. Analogicznie możemy tę scenę odczytać jako potwierdzenie prawdy o tym, że tylko Bóg zna prawdę naszego serca, jego trudności i opory wewnętrzne, ale też i łaski w tym sercu zdeponowane. Odważne przyjęcie zaproszenia do wypełniania określonego zadania w Kościele jest drogą do poznania miłości Ojca i związanymi z nią talentami oraz sposobem rozwijania siebie jako człowieka wierzącego. Bez przyjęcia służby we wspólnocie, choćby prostego zobowiązania, wiele aspektów prawdy o nas samych pozostałoby w ukryciu i utraciło szansę do pożytecznego rozwoju. Niech Maryja wyprosi nam łaskę odważnego przyjmowania zadań w Kościele we wspólnocie czy parafii, byśmy świadomie angażując się w różne Boże sprawy poznawali siebie samych, przyjmowali łaskę Boga i wzrastali w świętości. ks. Adam Łuźniak
| Najnowsze z tej kategorii | Wszystkie wiadomości | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
